The Economist, een bekend platform in de financiële wereld, stelt dat sinds het begin van de pandemie de grip op de economie steeds lastiger is geworden. Dit wordt zo ingewikkeld dat The Economist de vergelijking trekt tussen de wereldeconomie en de Mona Lisa, waarbij gesproken wordt over het zogenaamde “Mona Lisa-effect”.
Het Verhaal van de Mona Lisa
Er wordt gezegd dat de ogen van de Mona Lisa je lijken te volgen en dat het schilderij vanuit elke hoek en bij elke blik een andere indruk geeft. In dat opzicht is de vergelijking van The Economist met de wereldeconomie begrijpelijk.
Van @TheEconomist over het Mona Lisa-effect, oftewel “waarom de wereldeconomie steeds verwarrender wordt”. Bedenk eens dat de conventionele wijsheid met betrekking tot de verwachte “landing” van de economie de afgelopen maanden is verschoven van zacht naar hard, vervolgens naar een crash en nu weer terug naar een harde landing.
De gangbare opvatting binnen de financiële wereld veranderde de afgelopen maanden van een zachte landing naar een harde landing en vervolgens weer naar een crash.
Waar de Federal Reserve eerst sprak over een mogelijke “zachte landing”, wordt nu plotseling gesproken over een “milde recessie”.
Sommigen vrezen dat de Federal Reserve probeert de situatie te bagatelliseren door te spreken van een “milde recessie”. Ze deden eerder hetzelfde met de inflatie, die volgens hen tijdelijk zou zijn. Uiteindelijk is inflatie natuurlijk altijd tijdelijk, maar het duurt allemaal langer dan gehoopt.
Is dit een probleem?
Op zich is het niet problematisch dat experts de laatste tijd van mening zijn veranderd over de wereldeconomie. Ze baseren zich immers op beschikbare gegevens, en als die voortdurend tegenstrijdig zijn, kan het verhaal vaak anders worden.
In de reacties zijn er echter veel mensen die het oneens zijn met Mohamed El-Erian en The Economist. Sommigen beweren dat El-Erian, als bekende econoom, bijdraagt aan het creëren van aandachttrekkende koppen in de media, in plaats van het bredere plaatje te bekijken.
Met alle respect, mensen zoals jij zorgen bewust voor deze onrust. Om koppen te genereren en voortdurende interesse te wekken, zoom je bijna nooit uit. Je hecht onnodig veel belang aan ruis op korte termijn.
Uiteindelijk is het belangrijk dat mensen zelf kritisch nadenken. Wie is betrouwbaar en wie niet? Onthoud wat mensen zeggen en controleer of ze hun fouten erkennen. Als ze dat niet doen, zijn ze waarschijnlijk geen betrouwbare analisten.
